Σύμφωνα με έρευνες, η μπύρα είναι το πλέον διαδεδομένο αλκοολούχο προϊόν παγκοσμίως, με περισσότερο από το 40% των ερωτηθέντων να την προτιμάει συστηματικά. Παράγεται από τέσσερα βασικά συστατικά: σιτάρι, λυκίσκο, μαγιά και νερό, ενώ στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια δημιουργήθηκαν πολλές μικροζυθοποϊίες για την παραγωγή ντόπιας μπύρας ανά περιοχή.
 
Στις περισσότερες από τις ζυθοποϊίες, το άζωτο παίζει καθοριστικό ρόλο σε διάφορες φάσεις της παραγωγής, από τον καθαρισμό των δεξαμενών ανάμεσα στις διεργασίες, μέχρι τη διατήρηση των σιτηρών και την προστασία τους από την οξείδωση του ατμοσφαιρικού αέρα έως ότου χρησιμοποιηθούν για την επόμενη παρτίδα μπύρας. Επίσης, χρησιμοποιείται άζωτο για την ώθηση του προϊόντος από τη μια δεξαμενή σε άλλη, ένω στο τελικό στάδιο της παραγωγικής διαδικασίας, συμπιέζονται με αυτό τα βαρέλια πριν την διανομή και την τελική χρήση.
 
Οφέλη από την παραγωγή αζώτου στη ζυθοποϊία:
 
1. Ταχύτητα: Η αγορά αζώτου μέσω φιαλών από προμηθευτές, κρύβει τον κίνδυνο καθυστέρησης στην παράδοση προς τη ζυθοποϊία. Χωρίς το άζωτο, η παραγωγή μπορεί να διακοπεί, γεγονός που οδηγεί σε απώλεια κερδών. Επίσης, ακόμα και όταν φτάσουν οι φιάλες, η διαδικασία αντικατάστασης είναι σχετικά χρονοβόρα, μιας και πρέπει να βγουν οι μειωτήρες από την παλιά φιάλη και να μπουν στην καινούργια και να ξανασυνδεθεί στο σύστημα στη συνέχεια. Έχοντας γεννήτρια παραγωγής αζώτου, εξοικονομεί χρόνο, έχει πάντα διαθέσιμο άζωτο προς χρήση και όσο ακριβώς χρειάζεται.
 
2. Ελαχιστοποίηση της σπατάλης: Για να λύσουν το πρόβλημα καθυστέρησης των παραδόσεων, ειδικά εάν βρίσκονται σε απομακρυσμένες περιοχές, οι ζυθοποϊίες αναγκάζονται συχνά να αγοράσουν δεξαμενή υγρού αζώτου, την οποία ανεφοδιάζουν λιγότερο συχνά. Έτσι όμως, αγοράζουν περισσότερο άζωτο από αυτό που ξοδεύουν και το “στοκάρουν”. Πέρα όμως από τη σπατάλη, υπάρχει και θέμα ασφάλειας σ’ αυτήν την τακτική, καθώς εάν το άζωτο παραμείνει για καιρό στη δεξαμενή, διογκώνεται από τις μεταβολές της θερμοκρασίας περιβάλλοντος και -σε τελικό στάδιο- μπορεί να εκραγεί. Έτσι, περιοδικά γίνεται εκτόνωση του αερίου από τη δεξαμενή, που ενισχύει ακόμα περισσότερο τη σπατάλη.
 
3. Μείωση κόστους: Η προμήθεια αζώτου σε μορφή φιάλης ή δεξαμενής, συνήθως κυμαίνεται μεταξύ 0,40 ~ 0,80 € / m3, ενώ σε απομακρυσμένες και δυσπρόσιτες περιοχές το κόστος εκτοξεύεται. Την ίδια στιγμή, όταν το άζωτο παράγεται από την ίδια την επιχείρηση μέσω γεννήτριας, το κόστος πέφτει ~0,16 € / m3 εξοικονομώντας έτσι μεγάλα ποσά στη διάρκεια των χρόνων, ενώ η απόσβεση είναι εφικτό να επιτευχθεί εντός 2 ετών εφόσον έχει προηγηθεί υπεύθυνη μελέτη εγκατάστασης.
 
4. Μειώνει το αποτύπωμα άνθρακα της επιχείρησης: Μέχρι πρόσφατα, οι περισσότερες ζυθοποϊίες ανά τον κόσμο χρησιμοποιούσαν διοξείδιο του άνθρακα για την αδρανοποίηση των δεξαμενών, τη μεταφορά του προϊόντος και την εμφιάλωση. Η μετάβαση από το διοξείδιο στο άζωτο, είναι μια εύκολη διαδικασία, τεχνολογικά αποδεκτή για την παραγωγή και συμβάλλει σημαντικά στην μείωση του διοξειδίου του άνθρακα που διοχετεύεται στο περιβάλλον από την επιχείρηση.n-generator
 
Σίγουρα το αρχικό κόστος της επένδυσης είναι ένας ανασταλτικός παράγοντας για τους επιχειρηματίες. Το αποτέλεσμα όμως είναι αυτό που πρέπει να μπει στην άλλη πλευρά της ζυγαριάς και να παίξει το ρόλο του στην τελική απόφαση. Μια γεννήτρια εξοικονομεί πόρους της επιχείρησης σε χρόνο και χρήμα, αυξάνει την παραγωγικότητα, ενισχύει την ασφάλεια στο χώρο, ενώ συμβάλλει και στο φιλικό προς το περιβάλλον προφίλ της.
 
Εσείς στην δική σας επιχείρηση παράγετε άζωτο ή το προμηθεύεστε; Αφήστε μας το σχόλιό σας